vrijdag 11 augustus 2017

Bloemerig afscheid


  Meestal vertel ik op mijn blog alleen
maar over  Bloemerige bezigheden en zijn het altijd gezellige vrolijke 
 berichtjes . Dit keer een  verdrietig bloemerig verhaal, wat ik ondanks dat 
het heel privé is , toch met jullie wil delen. Omdat al mijn liefde voor bloemen
 en alles wat ik hier mee doe ,hier vandaan komt.

Mijn moeder is nl. 25 juli op 77 jarige leeftijd  geheel onverwacht overleden.

Daarom deze Bloemenode voor haar:


De Bloemerige roots heb ik van haar en zij weer van haar moeder.
Mijn moeder had 40 jaar geleden al een pluktuin, met heel veel Dahlia's en wel
20 verschillende soorten 1 jarigen. Elk jaar bestelde zij zaad bij Tubbergen en dit werd eind
april gezaaid. Tsjonge wat hebben wij daar van genoten.


Naast de pluk- en moestuin had ze ook geweldig mooie borders om haar huis heen liggen.
Borders met veel vaste planten in vooral wit en blauwe tinten.  In het voorjaar
was ze vaak heel mopperig op het vele werk , met name de Hanepoot en die hebben
wij , mijn schoonzus en ik weer van haar geerfd. Dank je ma!! Maar in de zomer
genoot ze, tot en met van die prachtige bloemen. Heerlijk vond ze het om mensen thuis te
ontvangen en al zittend onder de veranda ,samen lekker iets te drinken met die kleurenpracht om haar heen.



Mij had ze dus al aangestoken met dit Bloemerige virus,
 maar inmiddels is mijn schoonzus ook hiermee behebt en
 samen hebben wij de laatste 6 jaar op haar initiatief prachtige tuinreizen
 gemaakt naar Engeland, Frankrijk, België en Ierland. Meestal 5 dagen gingen wij dan met
 haar op pad en hebben de mooiste plekjes bezocht.

In de bus zaten Albien en ik vaak naast elkaar, druk kletsend over onze kinderen, ma zat hier
weer genietend naast en op de stoel naast haar , had ze  een tas vol met broodjes, drinken en een 
plastic bakje met stukjes gedroogde worst voor ons. Aan het einde van de reis, was de tas leeg en 
stonden de stoelen om haar heen, vol met gekochte planten van ons drieën , teveel zoals gewoonlijk, wat de nodige
hilariteit opriep , hele fijne momenten.



Vorige week hebben Albien en ik heel veel bloemen uit haar tuin geplukt. Mooi verzorgd
en op water gezet. De  dag erna hebben wij daar 2 vazen mee gevuld
 en een prachtig Bloemerig Tuinstuk voor op haar kist gemaakt.

 Zo kon ze de tuin meenemen op haar laatste reis.












Gebruikte bloemen: 

witte en paarse Hortensia's wit 
lila Phlox , hier was ze helemaal trots op , deze waren ook zo mooi bij haar.
Echinops
witte Veronica's
Acanthus
witte Lathyres
blauwe Aconitum 
groene Alchemella
witte Physostegia
Rhododendron blad
groene en witte Nicotiana
blauwe Lavendel
groene Sedum



 Haar werk was schrijfster en 
vertelster van verhalen in het Achterhoekse dialect. Ze heeft meer
dan 10 boekjes op haar naam staan en in eigen beheer uitgegeven. 
 Ze hield van Achterhoekse tradities. 
Ze heeft in haar boekjes het hele Achterhoekse leven van 1940 tot 1970  
in al haar aspecten vastgelegd. Heel bijzonder.

Ze hield van haar tuin , haar werk, maar bovenal hield ze van mensen.

Heel bijzonder, heel gewoon,
 gewoon een heel bijzonder mens.

----------------------------------
 Onderstaand verhaal heeft ma zo'n 30 jaar geleden geschreven voor een plaatselijke krant , waar ze wekelijks een column voor schreef.  Vaak hele eenvoudige verhaaltjes over alles wat haar bezighield. Dit verhaal schreef ze net na het overlijden van mijn vader  en zoals altijd in haar 
geliefde Achterhoekse dialect. 


Veldboeket

Zo wied a'k reik'n kon hing ik aover 'n sloot um dee laat bleujende
koekoeksbloome te pluk'n . Ziezo; terwijl ik effen ummelope 
langs de Keppellane pluk ik onder het gaon een klein veldboeket. Langzaam naodert
miej 'n olden man in een lechten raegenjas en 'n griezen hood. Zienen wandelstok tipt keureg in de maote aover de grinte;as he nëust miej is komm'n loop'n hek pas in de gaat'n wee 't is. "Baks"
de meister, noe gepensionaerd van de buurschole. Hé kik verrast naor mien veldboeketje en zeg: "Hol iej daor ok zo van ?"Al praotend lope wiej met mekare op en hé vertelt aover de lessen natuurkunde op de legere schole. In de vaerde klasse begon'n meestal de lessen kennis der natuur. 
Um de kinder zo völle meuglek te betrekken in dizze les., zae meister Baks, "had ik een panlatte van ongevaer 80 cm. lang op miene tofel in de klasse vast emaakt, ik had 10 gaten eboord en daorin asperinebuisjes ezet. Elke wekke wees ik twee kinder an dee veldbloomm mosn zeuk'n . Ik zat dan in ieder buisje 'n bleumke en ik maakn een kaartjen met de name : 1. Herderstasje 2. Duzendschoon
 3. Wikke enz. En as 't uutkwam in de les dan repetaern ik met de kinder de namen. Zo laern ze op spöllende wieze de natuur waor ze zo heel dichte biej laefd'n. Ok ik hebbe as kind de natuurlessen op de legere schole as heel boeiend ervaren; de maniere waor op de meister daor aover kon vertellen herinner ik miej nog as de dag van gister'n . In mien kindertied beston ok immers het vaasje bloomm op taofel nog uut een veldboeket wilde seringen, dotters of pinksterbloomm.  Iej pluk'n ze en plaats'n ze in een weckflesse of jampot.  Korenbloemen, mien va wod'n hellig as dee op taofel stond'n . 
"Smiet dat smaerige tremsespul weg, den roetpröttel"zae hee.
Toen ik later in Borculo noor schole ging, krege wiej tuinbouwles van Jo ten Broeke-Tuitert uut Exel en ik kan miej noe 35 joor later, nog precies veurstellen wat er in mien eigen schooltuintje greujd'n. 't Waar'n vaste planten, de gelle Trollius en de peerse Liatris en de één jeurige zaejbloom Clarkia en 
Zinnia. Wiej kennen in dee tied immers neet vólle plant'n dus ik vond dat zo mooi, dat ik steeds mor dacht: a'k later trouwe dan wil ik dizze bloomm in mienen hof. Ik heb noe in mienen eigen hof dizze plant'n staon en nog ontzettend völle soorten maer, de lefebrieje en intresse is zeker de laatste joor'n too enomm. Veural noe mien dochter in het vak zit:; heel vake bekieke wiej samen tuinen, schrieft mooie soorten op en probaert ze biej onszelf uut. Ik mot zeg'n dat dizze zommer veural de bloomm in mienen hof 't bunt ewes, dee miej het geleuf hebt doon behol'n dat de schepper ons begeleidt en ons zo völle moois gif woor wiej as mensen ons steeds waer opnieuj an könt optrekken.  "Bloemen houden van mensen"En wat deed'n ze van 't zommer hun beste veur miej; ze hebt ebleujd , geweldig. Ik had soms zon geweldige behoefte  , contact met de grond, de aerde, te heb'n en het gewreut in de grond kon miej enorm ontspann. 

Ik zag'e  een plante greuj'n uut het zaod wat ik ezaejd hadde, een plante rank en fris, naakt in waer en wind , vechtend teeg'n roet en insecten, mor hee wol laeven um straks ons ziene
bloome te laoten zeen. 

Onder de indruk kan ik daorvan raak'n en soms dan zat ik 'n stool naöst eur en 
dronk mien köpke koffie läeg , al kiekend.  Noe einde september, staot de bloomn in 't veld en in de hof met het zaod in de bek, wachtend op de harfs en in gedachten denk ik:

"Leeve bloomn, as riepe is oelle zaod, köj voldaon waen aj starven gaot"